میدونم که برای توهم پیش اومده ، خندهات درد داشته ، درد
رفیق حسودی نکن به تنهایی من // وقتی تو دنیای سگی فقط کم داریم یه قبر
دفتر شعرتم میشه نقاشی درد // بیا ببرمت به روزای جنجالیه من
رفیقامون برق دنیارو دیدنو کور شدن // مجبورم از خودم دیگه این جمعو دور کنم
خودمو خورد کنمو برم تا حال بغض // خودکارمو دربیارمو بشم تو واژه گم
رو همه ی کتابای قفسه خاکه // چیزی که برام مونده یه نفس پاکه
بابا بااونکه ازم دوری هستم به یادت // پسرت تازه در اومده از لجن کامل
یادمه آخرین بار که سرقبرت بودم // گریه میکردمو میگفتم از درد سر و روحم
وقتی رفتم از این مملکت تو زرد // چیزای زیادی دیدیدمو ذره ذره سوختم
تنها ، با طرفدارایی که مثه خوده من پرغمن // بارویاهای رنگارنگی که خیلیاشون مال ما نیستو ، رپ واسه ماها شده خطر
رپ پشت رپ ، یه ملیونم نمیفهمن // واسه اینکار لعنتی تو زندونم کشیدم درد
مردممون دیگه به میمونم نمیخندن // اگه کل دنیا جلوشون بسوزن یه بینندن
این جماعت از زندگیشون بگیرن درس // حرفای ما چرته بگی میگن شنیدم (؟)
دخترا و پسرا دنبال س*ک*س و مواد // همین چیزا میکنه معنی این شعرو محال
مادرپدرای فقیری که کار میکنن تا اینجوری با رویای بچه هاشون روبرو شن // مثه همه منتظر روز خوبن و کناره گرمای بخاریشون تو خونه موندن ، هی
منتظر خبرای رادیو نشستن // تا شاید قهرماناشون بازیو ببرن
درگیر غذاشونو چایی و یه قندن // نمیخوان معنیه شب تاریکو بفهمن
اگه اومدی سرزدی به منو // خنده دیدی تو سرزمین من
بدون خنده ها ظاهر لحظهاست
تو نمیدونی هر دقیقه منو ما // چی میکشیم تو سرزمین یخ
نمیدونی چی میگذره تو قلب ما
شیش صبِ پیشونیمه از عرق خیس // پاشو پاشو بنویس بشه ورقه خیس
نه ، از سانسور خبری نیس // حتی اگه سرو بزنی با تبر تیز
سببه چیست // عوض مرحله زیست
مگه دل خوشو جیبت پر آزادی نیست // تا وقتی فکرت تو حبس باشه آزادی نیس
نسل سوختمونم برات آزاری نیستو // هی ، میگن موزیکامون بازاری نیس
آخه از جنس ما تو هیچ بازاری نیستو // مثه شعرامون کالایی نیس
چرا همه خوابن // آخه لالایی نیستو
بابایی نیست که ببرت بالای (؟) // اینجا شک میکنی که شاید بالایی نیس
برگ سبز (؟) به تپش نبضت // بیشتر دربیاری بیشتر بره رو قرضت
این زندگی نداره ارزش // عمری چاه میکنی و آب نمیده هرگز
اونجا میگن یادت رفت زبان فارسیت // اینجا یکی میبین تورو با (؟)
دنیا میرونه و مائم سوار تاکسی // انگار قول دادیم بریم هر راهی که راست نیست
لاشخورایی که رو تنشون یه روده راس نیست // چار فصل توی تیمت باشن یدونه پاس نیست
دنیای دیوانه که شده برامون عادی // چار تا هوس کثیف چار تا رویای مادی
همینه که کابوس میبینم // نابودم ، تو تابوت میشینم
خودکارمو میکُشم آروم میگیرم // خالی میشم باز جون میگیرم
نرم میکنه با دست و پنجه // اولین خاطرم سال شصت و پنجه
که سوختمو شعله خاموش نمیشه // حالا میسوزه هرکی خورشیدو آغوش بگیره (2بار)
اگه اومدی سرزدی به منو // خنده دیدی تو سرزمین من
بدون خنده ها ظاهر لحظهاست
تو نمیدونی هر دقیقه منو ما // چی میکشیم تو سرزمین یخ
نمیدونی چی میگذره تو قلب ما
نظرات شما عزیزان:
